Ordu Yardımlaşma Kurumu(OYAK) Mensupları Memur Sıfatı Taşımazlar
Ordu Yardımlaşma Yasasında, kurum mensuplarının, TCK. nun uygulanmasında memur sayılacaklarına dair bir hüküm mevcut olmadığından, sanığın memura karşı yalan beyanda bulunmak suçu oluşmamıştır. Dolandırıcılık niteliğindedir.
Evli olduğu halde kendisini bekarmış gibi göstererek belge tanzim ederek bağlı bulunduğu kıtası komutanlığına tasdik ettirdikten sonra Ordu Yardımlaşma Kurumuna ibraz ederek üç bin lira evlenme kredisi almak suretiyle memura yalan beyanda bulunmaktan sanık Y.A. hakkında yapılan duruşma sonunda suçu usulen sabit olduğundan TCK.nun 343/1, 647 Sayılı Kanunun 6. maddelerine tevfikan üç ay hapsine ve cezasının ertelenmesine dair ANKARA 9 uncu Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 23/10/1973 tarihli hükmün temyizen tetkiki sanık tarafından istenilmiş ve para depo edilmiş olduğundan dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığı Yüksek Makamından onama isteyen 19/01/1974 tarihli tebliğname ile 28/01/1974 gününde daireye verilmekle okunarak gereği düşünülüp görüşüldü:
Dosyaya, içindeki belgelere, sanığın tevilli ikrarına, hakimin takdirine göre sanığın sübuta ilişen temyiz itirazları yerinde olmadığından reddine ancak:
TCK.nun 343. maddesinin unsurlarından biri de yalan beyanın memura karşı yapılmasıdır. 205 Sayılı Ordu Yardımlaşma Kurumu Kanununun 1. maddesine göre kurum özel hukuk hükümlerine tabi tüzel kişiliği haiz bir teşekküldür. Ve 37. maddesinde ise kurumun malları devlet malı niteliğinde olup ve bu mallara karşı işlenen suçlar devlet malına karşı işlenmiş sayılacağına işaret edip bunun dışında kurum mensuplarının Ceza Kanununun uygulanmasında memur sayılacaklarına dair bir hüküm mevcut olmadığından olayda 343. maddedeki suç unsurlarının bu bakımdan mevcut olmadığı gibi, düzenlenmiş sahte bir vesikada bulunmadığından 345. maddenin uygulanması da söz konusu olamaz.
Astsubay olan sanığın evli olduğu halde Ordu Pazarlarında yapılacak kredili satışlar hakkındaki yönetmeliğin 14. maddesi uyarınca evlenecek olanlar için verilen evlenme kredisinden yararlanmak maksadıyla bekar olduğunu ve Eylül 1972 de evleneceğini bildirerek kendisine evlenme kredisi verilmesi için 09/08/1972 günlü dilekçe ile Ordu Pazarı Kredili Satış Şubesi Şefliğine müracaat ve buna dayanılarak borç senedi düzenleyip kurumdan haksız olarak üç bin lira evlenme kredisi almaktan ibaret olan eyleminin dolandırıcılık suçunun unsurlarını kapsadığı ve TCK.nun 503. maddesine uyduğu gözetilmeyerek yazılı madde ile mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle ve tebliğnamedeki onama isteminin reddiyle CMUK. nun 326. maddesi uyarınca verilecek ceza miktarı bakımından aleyhe etkili olmamak kaydıyla BOZULMASINA, sanığın temyizi haklı nedene dayanmadığından depo parasının gelir kaydına 13/02/1974 tarihinde oybirliğiyle karar verildi. (6 CD Esas : 1974/409 Karar : 1974/970 Tarih : 13.02.1974)
Kaynak: https://www.yargitay.gov.tr/