MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

… ile Serem Şimşekci aralarındaki alacak davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair …Aile Mahkemesi’nden verilen 13.03.2012 gün ve 1225/386 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ile davalı vekili taraflarından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

Davacının İddiası ve Talebi

Davacı … vekili dava dilekçesinde; davacı ve davalının 2007 yılında evlendiklerini, evlendikten sonra davalıya ait evde ikamet ettiklerini, davacının bu nedenle davalıya ait evde evin bütün odalarına parke, mutfağa granit, mutfak ve balkon zeminine seramik, banyoya klozet takımı döşediğini, evin bütün elektrik tesisatını, iç kapıları ile dış kapısını yenilediğini, yeni avizeler taktırdığını, evi boyadığını, eve bir adet klima, çamaşır makinesi, oturma grubu, perde, elektrik süpürgesi, halı ve güneş enerjisi sistemi aldığını, davalıya yatırım amaçlı almış olduğu bir adet altın takı seti verdiğini açıklayarak evin iyileştirilmesi ve korunması için yapılan tadilattan kaynaklanan fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla 5.000 TL değer artış payı ve eşya ve ziynetten kaynaklanan 5.000 TL eşya alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.

Davalının Savunması

Davalı vekili, davacının resmi nikahın akdinden sonra ayrı bir ev açmak istemediği için davalının rızası olmadan davalıya ait taşınmazda bir takım tadilatlar yaptırdığını, ziynet eşyalarının iadesinin istenmesinin mümkün olmadığını, davalının kendisine ait menkulleri her zaman alıp götürebileceğini bildirmiş ve davanın reddine karar verilmesini istemiştir.

Yargılama Neticesi

Mahkemece, evlilik birliğinin kurulmasından önce davacı tarafından yapılan tadilatlar ile eve alınan eşyalar için (çelik kapı, panjur, granit mutfak, avize, perde, oturma grubu, çamaşır makinesi, klima ve işçilik ücretinden oluşan) yapılan 4.770 TL’nin sebepsiz zenginleşme hükümlerine göre davalıdan tahsiline, evlilik birliği içinde yapılan ve Bilirkişi Raporunda belirtilen TV, güneş enerjisi, elektrik süpürgesi, tesisat yenileme, boya seramik döşeme, amerikan kapı ve halıdan kaynaklanan toplam 2.742 TL katkı bedelinin davalıdan tahsiline, ziynet bedeline ilişkin talebin reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Taraflar 22.11.2007 tarihinde evlenmişler, 20.08.2008 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin kararın 24.09.2009 tarihinde kesinleşmesi ile boşanmışlardır. Eşler arasındaki mal rejimi TMK 225/son maddesi gereğince boşanma davasının açıldığı tarihte sona ermiştir. Bu durum karşısında eşler arasında 4722 sayılı Kanunun 10. maddesi gereğince, eşler başka bir mal rejimini seçtiklerini ileri sürmediklerinden TMK’nun 202. maddesine göre edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir.

Dava dilekçesinin içeriği, tadilatların yapım tarihi ve eşyaların alım tarihine göre davacının talebi, TMK’nun 227. maddesi hükümleri uyarınca; eşlerden biri, diğerine ait malın edinilmesine, iyileştirilmesine veya korunmasına hiç ya da uygun bir karşılık almaksızın katkıda bulunmasından kaynaklanan değer artış payı alacağı isteği ve genel hükümlere dayanan alacak isteğine ilişkindir.

Dosya içinde bulunan faturalar ve Bilirkişi raporuna evlilik öncesinde davalıya ait taşınmaza yapılan tadilat ve alınan eşyalara ilişkin taleple ilgili olarak, taraflar arasında resmi evlilik bulunmadığından bu amaçla yapılan harcamalar ile alınan eşyalardan kaynaklanan alacağın mal rejimi hükümlerine göre istenmesi mümkün değilse de, davalının mal varlığında oluşan artış nedeniyle sebepsiz zenginleşme hükümleri gereğince istenmesi mümkün olduğuna, hukuki nitelendirme hakime ait olup Mahkemece buna ilişkin istem doğru şekilde nitelendirildiğine, evlilik öncesi davalı kadına takılan takılar kadına ait bulunduğuna göre, dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller Mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre davalı vekilinin buna ilişkin yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün esasının ONANMASINA,

Davacı ve davalı vekilinin sair temyiz itirazlarına gelince; davalının kişisel malı olan taşınmazda evlilik birliğinin kurulmasından sonra davacının kişisel malı ile yapılan tadilatlar taraflar arasında edinilmiş mallara katılma rejiminin bulunduğu dönemde yapılmış, davalının kişisel malına, davacının kişisel malından yapılan katkı niteliğinde olup TMK 227. maddesi gereğince istenmesi mümkündür. Bu halde Mahkemece öncelikle Bilirkişi raporunda açıkça belirtilen tesisat yenileme, boya, seramik döşeme, amerikan kapı döşenmesi şeklindeki taşınmazın korunması ve iyileştirilmesine yönelik tadilatların niteliği ve katkının yapıldığı tarihteki değeri ile taşınmazın aynı tarihteki değeri İnşaat Mühendisi, Bilirkişi ve Emlakçı vasıtası ile belirlenerek taşınmazın değerine oranı tespit edilerek değer artış oranı belirlenmeli, bulunan değer artış oranı ile mahallinde yapılacak keşifte İnşaat ve Emlakçı Bilirkişi vasıtası ile tespit edilecek karar tarihine en yakın taşınmaz değeri çarpılarak değer artış payı alacağı belirlenmeli, bu amaçla dosya inşaat ve Emlakçı Bilirkişi tarafından değere ilişkin raporlar sunulduktan sonra Hesap Uzmanı ve Hukukçu Bilirkişiden oluşacak bir heyete tevdi edilerek Yargıtay denetimine uygun gerekçeli rapor temin edilmelidir.

Öte yandan evlilik birliği içinde alınan ve davalının evinde bulunan davacının kişisel eşyası olan TV, güneş enerjisi, elektrik süpürgesine ilişkin talep TMK 683/ 2 . maddesine göre istihkak davası niteliğinde olup, mevcut ise aynen, mevcut değilse dava tarihindeki değerine hükmedilmesi gereklidir.

Bundan ayrı Mahkemece, değer artış payı alacağı ve eşyalardan kaynaklanan alacak bedeline hükmedilirken HMK’nun 26.(HUMK 74) maddesi uyarınca davacının talebe bağlılık ilkesi göz önünde tutularak bir karar verilmesi gerekirken, yetersiz bilirkişi raporuna göre usulüne uygun değer artış payı alacağı belirlenmeden ve istihkak davasına konu ev eşyasını da kapsar şekilde değer artış payı alacağına hükmedilmesi doğru değildir.

Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekili ile davalı vekilinin temyiz itirazları ayrı ayrı yerinde görüldüğünden kabulüne, Yerel Mahkeme hükmünün 6100 sayılı HMK’nun Geçici 3. maddesi yollaması ile halen yürürlükte bulunan 1086 sayılı HUMK’nun 428.maddesi uyarınca BOZULMASINA, HUMK’nun 388/4. , HMK m.297/ç) ve 440/I. maddeleri gereğince Yargıtay Daire İlamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunabileceğine ve aşağıda dökümü yazılı 169,65 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 513,45 TL’nin temyiz eden davacı ve davalıdan ayrı ayrı alınmasına 24.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi. (8. Hukuk Dairesi 2012/5409 E. , 2013/777 K.)