Özet: Sebepleri bildirilmeden düzenlenen dilekçenin vergi itiraz komisyonunca reddedileceğini bildiği veya bilmesi gerektiği halde bu biçimde dilekçe düzenleyen avukat, istediği halde müvekkilinin itiraz nedenlerini bildirmediğini ispatlayamadıkça zararlı sonuçtan sorumlu olur. İtiraz nedenlerinin bildirilmesi halinde de itiraz retle sonuçlanacak idi ise tazminat gerekmez.

Avukat, Avukatlık Yasasındaki tanımlama dışında hukuk bilgisinden müvekkilini yararlandıran kişidir. Davalı bu yararlandırma için, davacının vekâlet ödevini üzerine almıştır. Yasaları bilir ve başvurma yol, şart ve şekilleri konusunda bilgi sahibidir. Sonuç doğurmayacak ve Yasa koşularını kapsayan başvurmalara kalkışmaz.

O halde davacı üzerine atılan cezalı verginin kaldırılması için itiraz komisyonuna yapacağı başvurmada Yasanın aradığı itiraz nedenlerinin bildirilmesi zorunluk ve koşulunu bilmek durumundadır. Davacının vekâletini aldıktan sonra bu yönü müvekkiline bildirmesi başvurmaya kalkışmaması gerekir. Buna rağmen nedenlerini açıklamadan süreyi kesmeyecek ve sonuç doğurmayacak bir dilekçe vermiştir. Savunmasında açıklandığı gibi müvekkilinden gerekli bilgiyi ve belgelerini istediğini, fakat olumlu sonuç alamadığı için sonuç vermeyecek bir işleme başvurma zorunda kaldığını ispat yükü vekile düşer.

Mahkemenin ispat yükünün yöneltilmesinde yanlışa düşerek verdiği karar bozulmalıdır. Davacı, vekilin üzerine aldığı işi gereği gibi yapmaması sonunda uğradığı zararın ödetilmesini istediğine göre zarardan söz edebilmek için vekil ödevini gereği gibi yapmış olsaydı 12.059 lira vergi ödenmesi zorunluğunun doğmayacağının belirmesi gerekir.

Bu yön itiraz, temyiz ve dava dosyalarının bilirkişi eliyle incelettirilerek gerçekten nedenleri bildirilmiş olsaydı eldeki delillere ve Yasa hükmüne göre itirazın kabul edileceği ve ödemede bulunulmayacağı veya daha az ödeneceği anlaşılırsa benimsenebilir. Mahkemece doğrudan doğruya araştırılması gereken zararın varlığı ve tutarı konusunda hiçbir inceleme yapılmadan verilen karar kabul şekli bakımından yasaya aykırıdır. Hükmün BOZULMASINA karar verildi (Y. 4. HD. 8.7.1969 T. 1969/6034 E. 6695 K.)