Davacı, kendisine ait otoyu satması için davalıya verdiğini, 2.12.1986 tarihli vekâletname ile otonun tüm evrakını da davalıya teslim ettiği halde bugüne kadar davalının araba bedelini ödemediğini ileri sürerek, otonun aynen iadesini, olmadığı takdirde 6.000.000 TL’nin davalıdan tahsilini istemiştir.

Davalı, dava konusu otoyu bedelini ödeyerek davacıdan aldığını, 3. kişilere de noter senediyle sattığını, davacıya borcu olmadığını bildirerek davanın reddini savunmuş tur.

Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Davalı, davacının vekili sıfatıyla davacıya ait aracı 17.6.1987 tarihinde noterden resmen kati satışını yaptığına göre, davacı aracın o tarihteki normal satış bedelini talep edebilir. Bilirkişice o tarihte bu aracın normal satış bedelinin neden ibaret olduğu tespit edilerek bu miktara hükmedilmesi gerekirken, mahkemece dava tarihi olan 18.11.1991 tarihindeki değerinde hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün BOZULMASINA karar verildi (Y. 13. HD. 24.12.1992 T. 8881 E. 10089 K.)