X VERGİ MAHKEMESİ BAŞKANLIĞI’NA
DAVACI :
VERGİ KİMLİK NO :
VEKİLİ : Av. Saim İNCEKAŞ – Adana
DAVALI : .
VERGİ TARİHİ :
CEZANUMARASI :
CEZANIN NEVİ : Özel Usulsüzlük Cezası (3074)
CEZANIN DÖNEMİ :
CEZANIN MİKTARI :
VERGİLENDİRME DÖNEMİ:
İHBARNAMESİNİN
TEBLİĞ TARİHİ :
DAVANIN KONUSU : 213 Sayılı V.U.K 353/1 Maddesi
Müvekkil, yukarıdaki belirttiğimiz adreste Tekstil Ürünlerinin Ticareti işleri ile uğraşmaktadır. …… Vergi Dairesi tarafından Elektronik fatura uygulamasına dahil olma zorunluluğu getirilen mükelleflerin elektronik fatura uygulamasına dahil olan diğer mükelleflere kağıt fatura düzenleyemeyecekleri düzenlemeleri halinde hiç düzenlenmemiş sayılacağı Elektronik fatura uygulamasına dahil olan mükelleflerin, Elektronik fatura uygulamasına dahil olan diğer mükelleflerin düzenlediklerielektronik faturayı almalarının zorunlu olduğu bu zorunluluğa uymayan mükellefler hakkında Vergi Usul Kanunilgili maddelerine göre fatura almayan mükelleflere uygulanan cezai hükümlerin uygulanacağı …… Vergi Dairesi müdürlüğü tarafından yukarıda belirtilen X Numaralı Vergi/Ceza ihbarnamelerini düzenlemiştir. Yukarıda belirtilen ihbarname ile istenen Özel Usulsüzlük Cezasının aşağıda belirtilecek sebeplerle kaldırılmasını arz ve talep etmekteyiz.
DAVANIN ÖZETİ : Müvekkil firma; 17.04.2014 tarih E-500161Numaralı Fatura, 25.04.2014 tarih E-500287 Numaralı Fatura, 26.04.2014 tarih E-500313 Numaralı Fatura, ve 30.04.2014 tarih E-500374 Numaralı Faturayı …..Vergi Dairesinin 6310550851 Vergi Numaralı Mükellefi ….. Tekstil Pazarlama Sanayi ve Dış Ticaret Ltd.Şti.ne kağıt ortamında düzenlemiştir. Bunun üzerine davacı aleyhineV.U.Kanununun 353/1 maddesi gereğince 14.378,78 TL Özel Usulsüzlük Cezası Kesilmiştir.
AÇIKLAMALAR :
1- Anayasanın 73/3.maddesinde aynen “Vergi, resim, harç ve benzeri mali yükümlülükler kanunla konulur, değiştirilir veya kaldırılır” hükmü mevcuttur. Buna Verginin kanuniliği ilkesi denilmekte olupvergilendirme yetkisine sadece yasama organının sahip olmasını ifade etmektedir.
2- İdare tarafından ihdas edilmiş olan ceza ihbarnamesinin dayanağı olan ceza kuralı yanlış uygulanmıştır.
a- 213 sayılı VUK’un “Yetki” başlıklı mükerrer 257. Maddesine göre Maliye Bakanlığı belirtilen fıkralardaki hükümler ve belirtilen sınırlar çerçevesinde Belge Düzeni Konusunda düzenleme yapmaya kanunen yetkili kılınmıştır. Söz konusu maddede aynen”1- Mükellef ve meslek grupları itibariyle muhasebe usul ve esaslarını tespit etmeye, bu Kanuna göre tutulmakta olan defter ve belgeler ile bunlara ilaveten tutulmasını veya düzenlenmesini uygun gördüğü defter ve belgelerin mahiyet, şekil ve ihtiva etmesi zorunlu bilgileri belirlemeye, bunlarda değişiklik yapmaya; bedeli karşılığında basıp dağıtmaya veya üçüncü kişilere bastırıp dağıtmaya veya dağıttırmaya, bunların kayıtlarını tutturmaya, bu defter ve belgelere tasdik, muhafaza ve ibraz zorunluluğu getirmeye veya kaldırmaya, bu Kanuna göre tutulacak defter ve düzenlenecek belgelerin tutulması ve düzenlenmesi zorunluluğunu kaldırmaya.
…..
3-Tutulması ve düzenlenmesi zorunlu defter, kayıt ve belgelerin mikro film, mikro fiş veya elektronik bilgi ve kayıt araçlarıyla yapılması veya bu kayıt ortamlarında saklanması hususunda izin vermeye veya zorunluluk getirmeye, bu şekilde tutulacak defter ve kayıtların kopyalarının Maliye Bakanlığında veya Muhafaza etmekle görevlendireceği kurumlarda saklanması zorunluluğu getirmeye, bu konuda uygulama usul ve esaslarını belirlemeye…yetkilidir.” düzenlemesi yeralmaktadır.
b- Bakanlık Kanunla yönetilecek, yürütülecek, düzenlenecek hususları Genel Tebliğ ile düzenlemiştir. VUK 257.maddesine aykırı davranan mükellefler için ceza verilmesi hususuGenel Tebliğ ile düzenlenemez. Bu durum, verginin kanuniliği ilkesine ve Anayasaya aykırılık teşkil etmektedir.
Yetki maddesi dikkatle incelendiğinde Maliye Bakanlığı’na e-fatura konusunda sadece şekil, zorunlu bilgiler ve mahiyet itibariyle düzenleme yetkisi verildiği görülecektir. Maliye Bakanlığı’na e-fatura konusunda yetki veren düzenleme, ceza uygulamasına ilişkin herhangi bir yetki vermemektedir. Bunun ötesindeki düzenleme, açıkça yetki ihlalidir.
E-fatura yerine düzenlenen kağıt faturanın hiç düzenlenmemiş sayılacağına dair Kanun da hüküm yoktur.
Maliye Bakanlığı, 448 seri no’lu VUK Genel Tebliği ile, 421 seri no’lu Genel Tebliğin e-fatura yerine düzenlenmiş kağıt faturaların hiç düzenlenmemiş sayılacağı (kanunda olmayan bir hüküm) hükmünü kaldırmıştır. Yani, Bakanlık 421 seri no’lu Tebliğin yayım tarihi olan 14/12/2012 tarihi ile 04/04/2015 arasında mükelleflere bu kapsamda haksız olarak KDV İndirimine izin vermemiş, gider olarak dikkate almalarına müsaade etmemiştir. Maliye Bakanlığı’nın bu düzenlemesinin temel nedeni Bakanlığın kağıt fatura konusunda -hiç düzenlenmemiş sayılmasına- dair yetkisinin olmadığı gerçeğine dayanmaktadır.
Dikkat edildiği üzere Bakanlık, Kanunla konulması, yürütülmesi, denetlenmesi gereken tüm süreçleri idari düzenleyici işlemlere konu ederek yasaya aykırı işlemler gerçekleştirmiştir.
c- İstanbul Bölge İdare Mahkemesinin 4.Vergi Dava Dairesinin E.2016/1550 K.2017/253 T.30.01.2017 sayılı kararında “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan sonra dan yürürlüğe giren kanun hükümlerinin farklı olması halinde, failin lehine olan kanun uygulanacağı ve infaz olunacağı yönündeki genel ceza hukuku ilkesi uyarınca, ceza kesilmesine esas olan Tebliğin ilgili bölümlerinin yürürlükten kaldırılması ve yargılamanın yapıldığıtarih itibariyle lehe olan mevzuatın olaya uygulanması sonucuna ulaşıldığından Özel Usulsüzlük cezası kesilmesini gerektiren bir eylem olmadan kesilen dava konusu cezada hukuka uyarlılık bulunmamıştır” denilmektedir.
d- 447 seri no’lu VUK Genel Tebliğinde ise e-Fatura düzenleme yetkisi bulunan mükelleflerin gerek kendi sistemlerinde gerekse e-Fatura uygulamasında meydana gelebilecek arıza ve kesinti durumlarında fatura düzenleyebilmek için yeteri kadar basılı kağıt fatura bulundurmaları zorunlu olduğu açık olarak belirtilmektedir. Bu hükümden kağıt faturanın e-fatura ile aynı işlemi gördüğü, İdarenin buna izin verdiği anlaşılmaktadır. Bu düzenlemeden idarenin mükellefi, elinde olmayan nedenlerin olduğu hallerde cezaya teşvik ettiği bir hukuk düzeni ve ceza uygulaması düşünülemeyeceğine göre dava konusu işlem hukuk kurallarına, mükellef haklarına baştan sona aykırı ve tutarsız bir sonuç doğurmaktadır
Hal böyleyken; hangi nedenle kağıt fatura düzenlendiğiaraştırılmadan, teknik bir arıza-sorun olup olmadığının tespiti yapılmadan işbu dava konusu işlemle özel usulsüzlük cezası uygulandığı görülmektedir.
Cezanın ne hukuki ne de fiili altyapısı bulunmamaktadır.
3- Türk Vergi Hukuku’nda faturanın tanımı bellidir. V.U.K. nun 229 uncu maddesine göre Fatura;, satılan emtia veya yapılan iş karşılığında müşterinin borçlandığı meblağı göstermek üzere emtiayı satan veya işi yapan tüccar tarafından müşteriye verilen ticari vesikadır.
Görüldüğü üzere VUK., e-fatura konusunu dikkate almadan -doğrudan fatura-tanımına yönelmiştir. Müvekkil O anda elektronik fatura kesme imkanı olmadığından dolayı kağıt fatura kesmek durumunda kalmıştır. VUK yasası gereğince üzerine düşen mükellefiyeti yerine getirerek fatura kesmiştir. Şayet kanuna aykırı davranacak olsa hiç fatura kesmezdi.
4- VUK’un 352/1. Ve 353/1 maddelerine göre, ceza kesilmesi ancak ve ancak faturanın alınmaması, verilmemesi veya bu belgelerde gerçek meblağlardan farklı meblağlara yer verilmesi durumunda uygulanabilecektir.
Dava konusu olaylarda ise fiilen alınmayan, verilmeyen gerçek meblağdan farklı meblağa yer verilen bir belge bulunmamaktadır.
5- CEZA FAHİŞTİR.
Fiilen alınan ve verilen, her yönüyle gerçek olan ve vergi zıyaı yaratmayan, kayıtdışı olarak gerçekleşmeyen (kanunda özel usulsüzlük cezası bağlamında açık-net-anlaşılabilir-yoruma gerek duymayacak bir şekilde hüküm ihdas edilmemiş bulunan) bir belge nedeniyle idari yorumla %10 gibi çok ağır bir ceza düzenlemesi; yukarıda yer verdiğimiz Kanun hükmünün gerekçesine, Emsasl DanıştayVDDK kararlarına, Anayasanın ölçülülük ve suç ve cezanın kanuniliği ilkesine, vergide kıyas yasağına aykırıdır. Davakonusu işlem hukuka aykırı olarak uygulanmıştır.
6-VUK Madde 353/1’de “Verilmesi ve alınması icabeden faturanın verilmemesi, alınmaması veya düzenlenen bu belgelerde gerçek meblağdan farklı meblağlara yer verilmesi halinde; bu belgeleri düzenlemek ve almak zorunda olanların her birine, her bir belge için (2019 yılı için) 290 TL’den az olmamak üzere bu belgelere yazılması gereken meblağın veya meblağ farkının % 10’u nispetinde özel usulsüzlük cezası kesilir.” hükmü mevcuttur.
Özellikle belirtmek gerekir ki VUK Madde 353/1’de fatura ile e-fatura ayrımı bulunmamaktadır. Yasa metni dikkatlice okunacak olursa burada kayıt dışı gerçekleştirildiği tespit edilen bir fiil olması halinde uygulanacak cezadan bahsedildiği kolaylıkla anlaşılacaktır. Buna bağlı olarak, fiili durumda kâğıt olsa dahi fatura düzenlenmiş ve işlem kayıt altına alınmış ise (üstüne üstlük Mali İdare 421 No.lu Tebliğ ile getirilen kağıt fatura hiç düzenlenmemiş sayılır ifadesini yine tebliğ ile yürürlükten kaldırmışken ve özelge ile de kağıt fatura ilgili işlemi tevsik eden bir belge olarak kabul edilerek KDV indirimi dahi kabul ediliyorken), ilgili taraflara nasıl olur da “fatura düzenlemediniz ve almadınız” suçu atfedilebilir?
7-Vergi usul Kanununun 352. Maddesi usulsüzlük fiillerini düzenlemektedir ve II. Derece usulsüzlük fiilerinden biri olan 7. Bent aşağıdaki gibidir: “ Vergi beyannameleri, bildirimler, evrak ve vesikaların kanunen belli şekil ve muhteviyatı ve ekleri ile bunlarla ilgili olarak yapılan diğer düzenlemelere ilişkin hükümlere uyulmamış olması
….”.
E-Fatura yerine kağıt fatura düzenlenmesi durumunda, alınmamış ve verilmemiş bir fatura bulunmadığı için, VUK’nun 353/1 maddesinde yer alan özel usulsüzlük cezası kesilmesini gerektiren bir fiiloluşmamıştır ve bu ceza kesilemez. Bu durumda en fazla, yukarda bahsedilen VUK’nun 352/II-7 maddesinde yer alan II. Derece usulsüzlük cezası kesilebilir ki, o da VUK’nun 374/2 maddesi uyarınca 2 yıllık zamanaşımı süresine tabidir ve 31.12.2016 tarihinde zamanaşımına uğramıştır.
SONUÇ VE İSTEM:Yukarıda arz ve izah ettiğimiz nedenlerden dolayı haksız ve yasaya aykırı olarak dava Konusu Olan 213 sayılı V.U.K nun 353/1 maddeleri kapsamında davalı tarafça kesilen 14.378,78 TL’lik Özel Usulsüzlük Cezasının iptaline, Yargılama giderleri ve avukatlık ücretinin karşı tarafa tahmil edilmesini yüce mahkemenizden saygılarımızla arz ve talep ederim. (tarih)
Avukat Saim İNCEKAŞ – Adana Vergi Avukatı
Ekler:
1-Vekaletname
2- X numaralı vergi ceza ihbarnamesi
