TMK 592. Madde
Türk Medeni Kanunumuzun 592. maddesi şu şekildedir:
Mirasın Geçmesinin Sonuçları – Koruma Önlemleri – Terekenin resmen yönetilmesi
Madde 592 – Aşağıdaki hallerde sulh hakimi resen mirasın resmen yönetilmesine karar verir:
1. Mirasçılardan birinin uzun süreden beri bulunamaması ve temsilci de bırakmaması halinde menfaati gerektiriyorsa,
2. Mirasta hak sahibi olduğunu ileri sürenlerden hiçbiri mirasçılık sıfatını yeterince ispatlayamazsa veya bir mirasçı bulunup bulunmadığı şüpheli olursa,
3. Mirasçıların tamamı bilinmiyorsa,
4. Kanunda özel olarak öngörülmüşse.
Mirasbırakan terekenin tamamı üzerinde yetkili olmak üzere vasiyeti yerine getirme görevlisi atamış ise, önemli bir engel bulunmadıkça terekenin yönetimi ona verilir.
Mirasbırakan velayet veya vesayet altında idiyse; veli veya vasi bir sakınca olmadıkça terekenin yönetimiyle görevlendirilir.
Sulh hakimi, terekeyi yönetmekle görevlendirilen kimseye, istemi halinde terekeden karşılanmak üzere uygun bir ücret ödenmesine karar verir.
Başlık
TMK 592. maddesinin ait olduğu bölüm başlık ismi şu şekildedir: ÜÇÜNCÜ KİTAP: MİRAS HUKUKU – İKİNCİ KISIM: MİRASIN GEÇMESİ – İKİNCİ BÖLÜM: MİRASIN GEÇMESİNİN SONUÇLARI – BİRİNCİ AYIRIM: KORUMA ÖNLEMLERİ
Madde başlığı şu şekildedir: Mirasın Geçmesinin Sonuçları – Koruma Önlemleri – Terekenin resmen yönetilmesi
Gerekçe
Türk Medeni Kanunu 592. maddesinin gerekçesi ise şu şekildedir:
Eski Kanunun 533 üncü maddesini karşılamaktadır.
Kenar başlıklarıyla birlikte arılaştırılmak suretiyle yeniden kaleme alınmıştır.
Yürürlükteki maddenin (1) numaralı bendinde yer alan “mirasçının… hissesi hakkında” şeklindeki ifade metinden çıkarılmıştır. Zira mirasçılar arasında miras ortaklığı söz konusu olup, paylı bir hak sahipliği mevcut değildir. Bu nedenle maddede hisseden söz edilmesi isabetli görülmemiştir.
Maddenin ikinci fıkrasında resmen yönetme görevini kimin yerine getireceği düzenlenmiştir. Maddenin üçüncü fıkrasında, tereke yönetiminin mirasbırakanın veli veya vasisine verilmesi, bunda bir sakınca bulunmaması koşuluna bağlanmıştır. İsviçre Medeni Kanununun 554 üncü maddesinin beşinci bendinde bu husus vesayetle sınırlı olarak düzenlenmiştir. Ancak aynı ihtiyacın velayette de doğacağı düşüncesiyle, velayet altında ölen kişiler için de hüküm getirilmiştir.
Yürürlükteki maddede terekeyi resmen yöneten kimseye verilecek ücret konusunda bir boşluk bulunduğundan, bunu gidermek amacıyla, resmi yöneticilerin istemleri üzerine kendilerine uygun bir ücret ödenmesi maddeye son fıkra olarak eklenmiştir.
