TMK 347. Madde
Türk Medeni Kanunumuzun 347. maddesi şu şekildedir:
Çocuğun korunması – Çocukların yerleştirilmesi
Madde 347 – Çocuğun bedensel ve zihinsel gelişmesi tehlikede bulunur veya çocuk manen terk edilmiş halde kalırsa hakim, çocuğu ana ve babadan alarak bir aile yanına veya bir kuruma yerleştirebilir.
Çocuğun aile içinde kalması ailenin huzurunu onlardan katlanmaları beklenemeyecek derecede bozuyorsa ve durumun gereklerine göre başka çare de kalmamışsa, ana ve baba veya çocuğun istemi üzerine hakim aynı önlemleri alabilir.
Ana ve baba ile çocuğun ödeme gücü yoksa bu önlemlerin gerektirdiği giderler Devletçe karşılanır.
Nafakaya ilişkin hükümler saklıdır.
Başlık
TMK 347. maddesinin ait olduğu bölüm başlık ismi şu şekildedir: İKİNCİ KISIM: HISIMLIK – BİRİNCİ BÖLÜM: SOYBAĞININ KURULMASI – ALTINCI AYIRIM : VELAYET
Bu Ayrımda, soybağının özel bir hukuki sonucu olarak “Velayet” düzenlenmiştir. Ayırım, yürürlükteki Kanunun Aile Hukuku Kitabı’nın İkinci Kısmının Yedinci Babının Beşinci Faslım karşılamaktadır. Ayrımda yer alan maddelerin bazıları, İsviçre Medeni Kanununun 1976 tarihli değişikliğinden esinlenmiş, bazıları yürürlükteki Kanundan, bazıları ise 1984 tarihli Öntasarıdan alınmıştır.
Madde başlığı şu şekildedir: Çocuğun korunması – Çocukların yerleştirilmesi
Gerekçe
Türk Medeni Kanunu 347. maddesinin gerekçesi ise şu şekildedir:
Eski Kanunun 273 üncü maddesini karşılayan bu madde, ifadede bazı değişiklikler yapılmak suretiyle, 1984 tarihli Öntasarının 264 üncü maddesinden alınmıştır. Yürürlükteki metne göre hüküm değişikliği yoktur.
