TBK 99. Madde
Türk Borçlar Kanunumuzun 99. maddesi şu şekildedir:
Borçların İfası; Ödeme; Ülke parası ile;
Madde 99: Konusu para olan borç Ülke parasıyla ödenir.
Ülke parası dışında başka bir para birimiyle ödeme yapılması kararlaştırılmışsa, sözleşmede aynen ödeme veya bu anlama gelen bir ifade bulunmadıkça borç, ödeme günündeki rayiç üzerinden Ülke parasıyla da ödenebilir.
Ülke parası dışında başka bir para birimiyle belirlenmiş ve sözleşmede aynen ödeme ya da bu anlama gelen bir ifade de bulunmadıkça, borcun ödeme gününde ödenmemesi üzerine alacaklı, bu alacağının aynen veya vade ya da fiili ödeme günündeki rayiç üzerinden Ülke parası ile ödenmesini isteyebilir.
Başlık
TBK’nın 99. maddesinin ait olduğu bölüm başlık ismi şu şekildedir: BİRİNCİ KISIM: Genel Hükümler – İKİNCİ BÖLÜM: Borç İlişkisinin Hükümleri – BİRİNCİ AYIRIM: Borçların İfası
Madde başlığı şu şekildedir: Borçların İfası – Ödeme – Ülke parası ile
Gerekçe
Türk Borçlar Kanunu’nun 99. maddesinin gerekçesi şu şekildedir:
818 sayılı Borçlar Kanununun 83. maddesini karşılamaktadır.
Tasarının üç fıkradan oluşan 98. maddesinde, para borçlarının ödenmesi düzenlenmektedir.
818 sayılı Borçlar Kanununun 83. maddesinin kenar başlığında kullanılan “D. Tediye / 1. Memleket parasıyla” şeklindeki ibare, Tasarıda “D. Ödeme / I. Ülke parası ile” şeklinde değiştirilmiştir.
818 sayılı Borçlar Kanununun 83. maddesinin birinci fıkrasında “Mevzuu para olan borç memleket parasıyla ödenir.” denildiği halde, Tasarıda aynı hüküm şöyle ifade edilmiştir: “Konusu para olan borç, Ülke parasıyla ödenir.”
818 sayılı Borçlar Kanununun 83. maddesinin ikinci fıkrasında kullanılan “Akit tediye mahallinde kanuni rayici olmayan bir para üzerine varit olmuş ise” şeklindeki ibare, Tasarıda “Ülke parası dışında başka bir para birimiyle ödeme yapılması kararlaştırılmışsa,” şeklinde değiştirilmiştir.
818 sayılı Borçlar Kanununun 83. maddesinin son fıkrasında kullanılan “yabancı para borcunun” şeklindeki ibare, Tasarının 98. maddesinin son fıkrasında “Ülke parası dışında başka bir para birimi”, şekline dönüştürülmüş ve fıkraya “sözleşmede aynen ödeme ya da bu anlama gelen bir ifade de bulunmadıkça” şeklinde bir ibare eklenmiştir. Böylece fıkra, aynı maddenin ikinci fıkrasıyla uyumlu hale getirilmiştir.
Metninde yapılan düzeltme ve arılaştırma dışında, maddede 818 sayılı Borçlar Kanununa göre bir hüküm değişikliği yoktur.
ADALET KOMİSYONU RAPORU
– Tasarının 98 ve 99. maddeleri teselsül nedeniyle 99 ve 100. maddeler olarak aynen kabul edilmiştir.
TBMM Tartışma ve Kabul Metni
99. maddeyi oylarınıza sunuyorum: Kabul edenler… Kabul etmeyenler… Kabul edilmiştir.
