TBK 92. Madde
Türk Borçlar Kanunumuzun 92. maddesi şu şekildedir:
Borçların İfası; İfa zamanı; Süreye bağlı borç; Diğer sürelerde vade;
Madde 92 – Bir borcun veya taraflardan birine düşen herhangi bir yükümlülüğün sözleşmenin kurulmasından başlayarak belli bir sürenin sonunda ifası gerekiyorsa, ifa zamanı aşağıdaki biçimde belirlenir:
1. Gün olarak belirlenmiş süre, sözleşmenin kurulduğu gün sayılmaksızın, bu sürenin son günü dolmuş olur. Sekiz veya onbeş gün olarak belirlenmiş süre ise, bir veya iki haftayı değil, tam sekiz veya onbeş günü ifade eder.
2. Hafta olarak belirlenmiş süre, son haftanın sözleşmenin kurulduğu güne ismen uyan gününde dolmuş olur.
3. Ay olarak veya yıl, yarıyıl ve yılın dörtte biri gibi birden çok ayı içeren bir zaman olarak belirlenmiş süre, sözleşmenin kurulduğu gün ayın kaçıncı günü ise, son ayın bunu karşılayan gününde dolmuş olur. Son ayda bunu karşılayan gün yoksa süre, bu ayın son günü dolmuş sayılır.
4. Yarım aydan onbeş günlük süre anlaşılır. Bir veya birden çok ay ve yarım ay olarak belirlenmiş sürenin dolduğu gün, son aya onbeş gün eklenerek belirlenir.
Bu kurallar, sürenin sözleşmenin kurulmasından başka bir andan işlemeye başladığı durumlarda da uygulanır.
Borçlu, belirli bir süre içinde yerine getirilmesi gereken bir borcu, bu sürenin dolmasından önce ifa etmekle yükümlüdür.
Başlık
TBK’nın 92. maddesinin ait olduğu bölüm başlık ismi şu şekildedir: BİRİNCİ KISIM: Genel Hükümler – İKİNCİ BÖLÜM: Borç İlişkisinin Hükümleri – BİRİNCİ AYIRIM: Borçların İfası
Madde başlığı şu şekildedir: Borçların İfası – İfa zamanı – Süreye bağlı borç – Diğer sürelerde vade
Gerekçe
Türk Borçlar Kanunu’nun 92. maddesinin gerekçesi şu şekildedir:
818 sayılı Borçlar Kanununun 76. maddesini karşılamaktadır.
Tasarının üç fıkradan oluşan 91. maddesinde, diğer sürelerde vade düzenlenmektedir.
818 sayılı Borçlar Kanununun 76. maddesinin kenar başlığında kullanılan “2. Diğer eceller” şeklindeki ibare, Tasarıda “2. Diğer sürelerde vade” şeklinde değiştirilmiştir.
818 sayılı Borçlar Kanununun 76. maddesinin birinci fıkrasında kullanılan “veya sair herhangi bir tasarruf” şeklindeki ibare, Tasarıda “veya taraflardan birine düşen her hangi bir yükümlülüğün” şeklinde değiştirilmiştir. Ayrıca 818 sayılı Borçlar Kanununun 76. maddesinin son fıkrasının ikinci cümlesi, Tasarının 91. maddesinin son fıkrası olarak düzenlenmiştir.
Sistematik yapısı ile metninde yapılan düzeltme ve arılaştırma dışında, maddede 818 sayılı Borçlar Kanununa göre bir hüküm değişikliği yoktur.
ADALET KOMİSYONU RAPORU
– Tasarının 89, 90, 91, 92, 93 ve 94. maddeleri teselsül nedeniyle 90, 91, 92, 93, 94 ve 95. maddeler olarak aynen kabul edilmiştir.
TBMM Tartışma ve Kabul Metni
92. maddeyi oylarınıza sunuyorum: Kabul edenler… Kabul etmeyenler… Kabul edilmiştir.
