Yapılan soruşturma, toplanan delillerle davalı kocanın eve genellikle alkollü vaziyette ve geç saatte gelip erken saatte çıktığı, evlilik birliğinin gerektirdiği görevlerini yerine getirmediği, müşterek çocuk Ahmet Can yanında onun özenmesine yol açar şekilde alkollü içki içtiği, davacı görevi gereği işyeri nöbetindeyken müşterek çocukla ilgilenmediği ve tarafların birbirlerine hakaret ettikleri anlaşılmaktadır.
Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya (TMK.md. 166/l)karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır. (Y2HD, 27.01.2011, E. 2010/65, K. 2011/1518.)
Kaynak: https://www.yargitay.gov.tr/
Son düzenleme tarihi 31 Mart 2020 11:12
Bir yorum bırakın