Davacı vekili dilekçesinde; taraflar arasında görülen boşanma davasında, davalı eş ve çocuğu için toplam 75.000.000 TL tedbir nafakasının davacıdan alınmasına karar verildiğini, kararın infazı için icra takibine konulduğunu; ancak, eş için karar kesinleşmekle, çocuk ise reşit olmakla nafakanın sona ermesine rağmen tahsilatın devam ettiğini, fazla ödenen miktarın tespit edilerek, istirdaden tahsilini talep ve dava etmiş, Mahkemece, davanın kısmen kabulü karar verilmiş, hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanun’un 4. maddesi uyarınca, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunun ikinci Kitabı ile ( 3. kısmı hariç) 4722 sayılı Türk Medeni Kanununun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun kapsamındaki aile hukukundan doğan dava ve işler Aile Mahkemesinde görülür. İİK’nun 72. maddesi uyarınca açılan menfî tespit davası; genel hükümlere tabidir. İcra ve İflas Kanununda göreve ilişkin özel bir hüküm öngörülmemiştir.
Boşanma davasında hükmedilen tedbir nafakasımn tahsiline yönelik yapılan icra takibinde; borcun sebebi TMK’nun 169. maddesine dayanmakta ve dolayısıyla “Aile Hukukuna” ilişkin bulunduğu anlaşılmaktadır. Borç, Aile Hukukundan (nafaka yükümlülüğünden) doğduğuna göre; açılan bu davanın 4787 sayılı Yasamn 4. maddesi gereğince, Aile Mahkemesinde bakılması gerekmektedir. Mahkemece, görev hususu düşünülmeksizin, işin esasına girilerek hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.(Y3HD, 30.11.2006, E. 2006/15431, K. 2006/16460.)
Kaynak: https://www.yargitay.gov.tr/
Son düzenleme tarihi 18 Haziran 2020 08:30
Bir yorum bırakın