TMK 434. Madde
Türk Medeni Kanunumuzun 434. maddesi şu şekildedir:
KORUMA AMACIYLA ÖZGÜRLÜĞÜN KISITLANMASI – Bildirim yükümlülüğü
Madde 434 – Kısıtlı bir kişi bir kuruma yerleştirildiği veya alıkonulduğu ya da ergin bir kişi hakkında vesayete ilişkin diğer önlemlerin alınmasına gerek görüldüğü takdirde, kişinin bulunduğu yer vesayet makamı veya özel kanunlarda öngörülen ilgililer, durumu yerleşim yeri vesayet makamına bildirmekle yükümlüdürler.
Başlık
TMK 434. maddesinin ait olduğu bölüm başlık ismi şu şekildedir: ÜÇÜNCÜ KISIM : VESAYET – BİRİNCİ BÖLÜM : VESAYET DÜZENİ – ALTINCI AYIRIM : KORUMA AMACIYLA ÖZGÜRLÜĞÜN KISITLANMASI
Yürürlükteki Kanunda ve 1984 tarihli Ön tasarıda mevcut olmayan bu Ayırım, İsviçre Medeni Kanununda 1 Ocak 1981 tarihinde yürürlüğe girmiş olan yeni düzenlemeden esinlenerek, aynı düzenlemenin Ülkemiz için de gerekli olduğu düşüncesiyle yeni bir Ayırım olarak Kanuna alınmıştır. Nitekim aynı ihtiyaç Anayasanın 19 uncu maddesinde de açıkça ifade edilmiştir.
Madde başlığı şu şekildedir: KORUMA AMACIYLA ÖZGÜRLÜĞÜN KISITLANMASI – Bildirim yükümlülüğü
Gerekçe
Türk Medeni Kanunu 434. maddesinin gerekçesi ise şu şekildedir:
Madde İsviçre Medeni Kanununun yeni 397c maddesinden alınmıştır. Burada kısıtlı bir kişinin kuruma yerleştirilmesine veya alıkonulmasına ya da ergin bir kişi hakkında vesayete ilişkin diğer önlemlerden birinin alınmasına gerek görüldüğü takdirde bildirim yükümlülüğü getirilmektedir. Bildirim yükümlülerinden birisi, kişinin bulunduğu yerdeki vesayet makamı, diğeri ise özel kanunlarda öngörülen ilgililerdir. Bildirimin yapılacağı yer ilgilinin yerleşim yeri vesayet makamı olarak belirlenmiştir.
