HMK 341. Madde
Hukuk Muhakemeleri Kanunumuzun 341. maddesi şu şekildedir:
| HMK Madde 341: | İstinaf -İstinaf yoluna başvurulabilen kararlar Madde 341 – (1) İlk derece mahkemelerinin aşağıdaki kararlarına karşı istinaf yoluna başvurulabilir: a) Nihai kararlar. b) İhtiyati tedbir ve ihtiyati haciz taleplerinin reddi kararları, karşı tarafın yüzüne karşı verilen ihtiyati tedbir ve ihtiyati haciz kararları, karşı tarafın yokluğunda verilen ihtiyati tedbir ve ihtiyati haciz kararlarına karşı yapılan itiraz üzerine verilen kararlar. (2) Miktar veya değeri 17.830 Türk Lirasını geçmeyen (2023 yılı için) malvarlığı davalarına ilişkin kararlar kesindir. Ancak manevi tazminat davalarında verilen kararlara karşı, miktar veya değere bakılmaksızın istinaf yoluna başvurulabilir. (3) Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması durumunda 17.830 Türk Liralık kesinlik sınırı alacağın tamamına göre belirlenir. (4) Alacağın tamamının dava edilmiş olması durumunda, kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü 17.830 Türk Lirasını geçmeyen taraf, istinaf yoluna başvuramaz. (5) İlk derece mahkemelerinin diğer kanunlarda temyiz edilebileceği veya haklarında Yargıtay’a başvurulabileceği belirtilmiş olup da bölge adliye mahkemelerinin görev alanına giren dava ve işlere ilişkin nihai kararlarına karşı, bölge adliye mahkemelerine başvurulabilir. 2023 Yılı İstinaf Sınırı: 17.830 TL |
Başlık
HMK’nın 341. maddesinin ait olduğu bölüm başlık ismi şu şekildedir: SEKİZİNCİ KISIM: Kanun Yolları – BİRİNCİ BÖLÜM: İstinaf
Madde başlığı şu şekildedir: İstinaf yoluna başvurulabilen kararlar
Gerekçe
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 341. maddesinin gerekçesi şu şekildedir:
1086 sayılı Kanuna 26/9/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla eklenen 426/A maddesi gerekçesi ile birlikte aynen benimsenmiştir. İhtiyati tedbir ve ihtiyati haciz hakkındaki kararlara karşı da hükümde belirtilen hallerde istinaf yolu açılmıştır. Özellikle uygulamada geçici hukuki korumaların gittikçe önem kazanması, ilk derece mahkemelerince bu konularda verilen farklı kararların önüne geçilmesi, gerek maddi, gerekse hukuki yanlışlıkların düzeltilebilmesi amacıyla böyle bir hükme yer verilmiştir. Bu yapılırken tüm geçici hukuki koruma kararları değil, ihtiyati tedbir ve ihtiyati haciz bakımından istinaf denetimi kabul edilmiş, bunların dışında kalan delil tespiti, defter tutulması ve mühürleme işlemi yapılması gibi geçici hukuki korumalar için bu imkan tanınmamıştır. Bununla birlikte özel kanunlarında ihtiyati tedbir veya ihtiyati haciz anlamında bir geçici hukuki koruma düzenlenmişse, bunlara ilişkin kararlar hakkında da ihtiyati tedbir ve ihtiyati hacze ilişkin kanun yolu hükümleri uygulanmalıdır.
Belirtilen geçici hukuki koruma taleplerinin kabulü halinde itiraz imkanı bulunduğundan önce bu yola başvurulması, itiraz üzerine verilecek kararlar hakkında istinaf yolunun açılması kabul edilmişken, talebin reddi halinde itiraz imkanı söz konusu olmayacağından doğrudan istinafa başvurulması kabul edilmiştir.
Geçici hukuki koruma kararına karşı itiraz, bu kararlar duruşmalı olarak verilmişse duruşmada, duruşmasız verilmişse kanunda belirtilen süre içinde ileri sürülmesi gerekir. Her iki halde de itiraz üzerine verilen karara karşı istinaf yoluna başvurulabilir.
