Özet: Vekil, yaptığı iş nedeniyle hesap vermek ve bu yönden her ne nam ile olursa olsun aldığı şeyi müvekkile tediye etmek zorundadır. Bu konuda ispat külfeti vekile düşer.

Davacı vekâleten aracını satan vekili hakkında satış parasını ödemediği için icra takibine giriştiğini itiraz ettiğini öne sürerek itirazın iptaline karar verilmesini istemiştir.

Davalı davanın reddini savunmuştur.

Mahkemece ispat edilemeyen davanın reddine karar verilmiştir. Karar davacı tarafından temyiz olunmuştur.

Davacı, davalı vekilin düşük değerle arabasını sattığını ve hesap vermediğini ileri sürerek 2.600.000 TL alacağının tahsilini istemiştir.

Davalı, davacının C.Y. adlı kişiye aracı haricen satıp teslim ettiğini ve ondan satış parasını da aldığını, daha sonra C.’nin de O.B.D.’ye haricen yaptığı satışa resmiyet kazandırılması açısından davacıdan aldığı vekâletnameye noterdeki satışa katıldığını ve böylece sadece şeklen vekil göründüğünü savunmuş ve C.’nin davacıya aracın satışından dolayı borçlandığını iddia ettiği bir senet ibraz etmiştir.

BK. 390/2’nci maddesi gereğince vekil müvekkiline karşı özen ve sadakatle hareket edip, yaptığı iş nedeniyle hesap vermek ve bu yönden her ne nam ile olursa olsun aldığı şeyi müvekkile tediye etmek zorundadır. Bu konuda ispat külfeti vekile düşer.

Davalı vekili az yukarıda açıklanan savunmasını kanıtlayacak delil getirememiştir. İbraz ettiği senet ise içeriği itibariyle savunmasını doğrulayıcı bir delil niteliğinde görülmemiştir. Bu nedenle beyyine külfeti kendisine düşen davalı tarafa mahkemenin re’sen yemin tevcih etmesi ve davalının da yemini eda etmesi hukuki sonuç doğurmaz ve davacıyı bağlamaz.

Yaptırılan bilirkişi incelemesinde vasıtanın değerinin 1.650.000 TL olduğu tespit edilmiştir. Davalı bu miktar satış parasını ödediğini yasal delillerle kanıtlayamamıştır. Öyleyse Mahkemece 1.650.000 TL’sinin davalıdan tahsiline karar verilmesi gerekir. Delillerin takdirinde hataya düşülerek davacının davasını ispat ede mediğinden söz edilerek davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Hükmün BOZULMASINA karar verildi (Y. 13. HD. 10.6.1991 T. 4700 E. 6763 K.)