Yapılan soruşturma, toplanan delillerle davacı-karşılık davalı kadın açtığı boşanma davasını sürdürdüğüne göre davalı-karşılık davacıya gönderdiği mesajlar yaşanan hadiselerden dolayı davalı-karşılık davacı kocanın kendisini sorgulamasına yönelik olup, af niteliğinde değildir.
Davalı-karşılık davacı koca ve annesinin de davacı-karşılık davalı kadına şiddet uyguladığı, evlilik birliğinin sarsılmasına neden olan olaylarda tarafların eşit kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir.
Olayların akışı karşısında davacı-karşılık davalı kadın dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre davacı-karşılık davalı kadının da davasının kabulü ile boşanmaya (TMK.md. 166/l)karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır. (Y2HD, 15.03.2011, E. 2010/1303, K. 2011/4603.)
Kaynak: https://www.yargitay.gov.tr/
Son düzenleme tarihi 5 Nisan 2020 22:27
Bir yorum bırakın