Toplanan delillerle; davalı-davacı kadının eşine hakaret ve tehdit ettiği; buna karşılık davacı-davalı kocanın ise eşine hakaret ettiği, birlikte yaşamaktan kaçındığı, eşine kendi isteği doğrultusunda giyinmesi konusunda baskı yaptığı, anlaşılmaktadır.
Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davalı-davacı kadında dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre davalı-davacı kadının boşanma davasının da kabulü ile boşanmaya (TMK. md. 166/l)karar verile- cek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır. (Y2HD, 13.06.2011, E. 2010/9078, K. 2011/10392.)
Kaynak: https://www.yargitay.gov.tr/
Son düzenleme tarihi 30 Mart 2020 22:01
Bir yorum bırakın