Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda ailesinin evlilik birliğine müdahalesine tepkisiz kalan, eşine zaman zaman şiddet uygulayan davalı-karşı davacı koca yanında, ailesinin evlilik birliğine müdahalesine tepkisiz kalan ve eşini zaman zaman aşağılayan davacı-karşı davalı kadının da az da olsa kusurlu olduğu, evlilik birliğinin devamında davacı-karşı davalı kadın bakımından korunmaya değer bir yarar kalmadığı, davalı-davacı (koca)’nın boşanma davası yönünden Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi koşullarının oluştuğu anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davalı-karşı davacı koca da dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, davalı-karşı davacının davasının da kabulü ile boşanmaya (TMK.md. 166/1)karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır. (Esas : 2014/4676, Karar : 2014/14947, Tarih : 30.06.2014)
Avukat Saim İNCEKAŞ – Adana Avukatı
Son düzenleme tarihi 23 Şubat 2020 21:47
Bir yorum bırakın