Yapılan soruşturma, toplanan delillerle davalı kadının davacı kocasım istemediğini, beni zorla evlendirdiler sevmiyorum dediği, eşine ve ailesine sürekli hakaret ettiği, dedikodu yaptığı, birlik görevlerini yerine getirmediği ve müşterek çocuğun bakımını yapmadığı anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya (TMK. md. 166/l)karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır. (Y2HD, 03.05.2010, E. 2009/7128, K. 2010/8788.)
Kaynak: https://www.yargitay.gov.tr/
Son düzenleme tarihi 16 Mart 2020 21:25
Yorum bırakın