Davacı, dava konusu ziynet eşyasının varlığını, evi terk ederken bunların zorla elinden alındığını, ve götürülmesine engel olunduğunu, evde kaldığını, ispat yükü altındadır.
Olayda, taraflar 26.12.2002 tarihinde evlenmişlerdir. Bu evliliklerinden Enes Bayram isimli 2003 doğumlu bir çocukları bulunmaktadır.
Evlilikleri sırasında davalı koca tarafından açılan boşanma davasına karşı davacı kadın da karşılık boşanma davası açmış, Ankara 11. Aile Mahkemesi’nin 2007 / 187-1125 sayılı dosyasında görülen davada mahkemece davacı kadının davalının önceki evliliğinden olan çocuklarını eve almaması, geldikleri zaman onlara kötü davranması, banka hesabından gizlice para çekmesi,davacı kocaya hakaret etmesi nedeniyle davalı kocanın davasının kabulüne davacı kadının davasının reddine karar verilmiştir.
Hüküm 8.4.2009 tarihinde kesinleşmiştir. İşbu davada ise davacı kadın, evlilik birliği içinde dava konusu ziynet eşyalarının davalı koca tarafından otomobilinin masrafları için harcanacağı söylenerek alındığını ve bir daha iade edilmediğini iddia etmiştir.
Bu konuda tanık olarak dinlettiği komşusu Hasane Turhan ve kız kardeşi Şengül Göçer gerek bu davada gerek sözü edilen boşanma davasında çelişkili beyanlarda bulunmuşlardır.
Bu şekilde davacı kadın ziynetlerinin otomobilinin harcamaları için davalıya verildiğini dinlettiği tanıkların beyanı ile ispat edememiştir. Bununla birlikte davacı, dava dilekçesinde ve 19.4.2010 tarihli delil listesinin 3.bendinde yemin deliline de dayanmış olduğundan davacıya ziynetlerin elinden alındığı, davalı tarafta kaldığı konusunda davalı yana yemin teklif etme hakkı hatırlatılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmediğinden kararın bozulması gerekmiştir. (Y6HD, 13.9.2011, E. 2011/4309, K. 2011/8745.)
Kaynak: https://www.yargitay.gov.tr/
Son düzenleme tarihi 14 Mart 2020 18:56
Bir yorum bırakın