Çocuklar için istenen manevi tazminat boşanmanın eki niteliğinde değildir

Davacı, dava dilekçesinde çocukları adına onlar için de davalıdan manevi tazminat talep etmiştir. Çocuklar için talep edilen manevi tazminat boşanmanın eki niteliğinde olmayıp, genel hükümlere dayanan bağımsız bir taleptir. Bu sebeple ayrıca nispi harca tabidir. Dava açılırken yatırılan başvurma harcı, dava dilekçesinde yer alan bütün istekleri kapsar.

O halde, çocuklar için talep edilen manevi tazminat miktarı üzerinden nispi harç noksanlığının tamamlanması için davacıya önel verilmesi, harç noksanlığı tamamlandığı takdirde, görev yönü de dikkate alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, kesin hüküm oluşturacak şekilde ret hükmü kurulması doğru bulunmamıştır. (Y2HD, 17.01.2011, E. 2009/21094, K. 2011/237.)

Çocuklar için istenen manevi tazminat boşanmanın eki niteliğinde değildir

Davacı-karşı davalı kadın, dava dilekçesinde müşterek çocuklar adına da manevi tazminat isteğinde bulunmuştur. Türk Medeni Kanununun 174/2.maddesindeki düzenleme boşanma halinde eşlere tanınan bir hak olup, çocuklar için istenen manevi tazminat boşanmanın eki niteliğinde değildir. Nispi harca tabidir. Bu istem Türk Medeni Kanununun 25. ve Borçlar Kanununun 49.maddesi gereğince genel hükümlere göre istenebilir ve genel mahkemeler görevlidir.

Mahkemece bu talep yönünden peşin nispi harcın tamamlatılması (HUMK. md.30-32), görev hususunun gözetilmesi gerekirken yazılı şekilde ret hükmü kurulması usul ve yasaya aykırıdır. (Y2HD, 08.04.2010, E. 2010/3632, K. 2010/6906.)

Kaynak: https://www.yargitay.gov.tr/