Yapılan soruşturma, toplanan delillerle davacı-davalı kocanın sadakatsiz davranışlar içerisine girdiği, birlik görevlerini yerine getirmediği, davalı-davacı eşin eve gelmemesini söylediği, borçlarını ödemediği ve eve haciz gelmesine sebep olduğunu, davalı-davacı kadının da eşine “domuz, hayvan” demek suretiyle hakaret ettiği anlaşılmaktadır.
Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi koşulları oluşmuştur. Davacı-davalı koca da dava açmakta haklıdır. Davacı-davalı kocanın davasının da kabulü ile boşanmaya (TMK. md. 166/2) karar verilecek yerde, yazılı gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır. (Y2HD, 28.09.2011, E. 2010/12428, K. 2011/14309.)
Kaynak: https://www.yargitay.gov.tr/
Son düzenleme tarihi 20 Mayıs 2020 16:00
Bir yorum bırakın