Özet: Avukatın mal varlığından harcadığı parayı ispat etmesi gerekir. Özel koşul yoksa yemek giderlerini müvekkile yükleme olanağı yoktur.
Danıştaya gönderilen 300 liranın vekil tarafından Ziraat Bankası eliyle gönderildiği anlaşılmaktadır. Ancak bu paranın müvekkiller tarafından davacıya ödendiği savunul maktadır. O halde paranın kendi mal varlığından ödendiği davacıya ispat ettirilmeden banka makbuzu esas tutularak hüküm verilmesi usul ve daire uygulamasına aykırıdır.
Davada ödetilmesi istenen 118,80 liralık giderlerden yemeğe ilişkin bulunan davacının Samsun’da kalması halinde dahi katlanması gerekli giderlerden olduğuna göre bu kalemin yemeğe ilişkin bölümünün reddedilmesi doğru değildir. Hükmün BOZULMASINA karar verildi (Y. 4. HD. 15.2.1971 T. 1970/10324 E. 1970/1924 K.).
