Fiziksel şiddetin sürekli olmadığının kabulü, gerçekleşmiş olan kusuru azaltmaz
Mahkemece, davalı koca için somut bir kusurlu davranış gösterilmeden; davacı kadının birlik görevlerini yerine getirmediği, küçük çocuğuna kötü davrandığı; boşanmaya neden olan olaylarda davacı kadının daha fazla kusurlu olduğu; böylece Türk Medeni Kanununun 166/2 .maddesindeki boşanma koşullarının gerçekleştiği belirtilerek boşanmaya ve daha fazla kusurlu olduğu gerekçesiyle davacı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine karar verildiği görülmektedir.
Oysa, toplanan delillerden; davalı kocanın eşine fiziksel şiddet uyguladığı ve hakaret ettiği sabittir. Mahkemece, kocanın bu davranışlarının sürekli olmadığının kabulü, gerçekleşmiş olan kusuru azaltmaz. Tarafların gerçekleşen bu davranışları değerlendirildiğinde; davalı kocanın daha fazla kusurlu olduğu kabul edilmelidir. Bu nedenle, mahkemenin davacı kadını daha fazla kusurlu bulması ve davacı kadının hem maddi hem de manevi tazminat taleplerinin bu kusur belirlemesine bağlı olarak reddine karar vermesi isabetsiz olmuş; bozmayı gerektirmiştir. Sonuç: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2.bentte gösterilen nedenlerle kusur belirlemesi ve buna bağlı maddi ve manevi tazminatlara ilişkin bölümleri yönünden bozulmasına (Y2HD, 13.10.2011, E. 2010/14196, K. 2011/15711.)
Kaynak: https://www.yargitay.gov.tr/